کسی نیست

قـدم میزنم و کسی کنـار من نیست
پشت میـز مینشینم و کسی ان طـرف میـز رو به روی من نیست
دو فنجان چـای میریزم و در دست کسی فنجـان دوم نیست
اشـک هایم روی گونه جـاری میشوند و اغـوش کسی همـدم روزهای سخـتم نیست
کتابهـای مورد علاقـه ام را میخوانم و حتی در داستـان ها هم کسی شبیـه به من نیست

زندگی میکنم و هیچـکس هیـچ کجـای زندگی ام نیست ..

.

.

امضــا : خـانـوم ی