زنـدگـى خیلـى درد داره !
خیلـى بیشتـر از زمیـن خـوردنـاى بچگـى
اونقـدر درد داره که جـاى زخـماش تا ابـد میمـونه
اونقـدرى که هـر چقـدر هم گـریـه کنیـم بــازم خـوب نشـه
بعضـى وقتـا یه دفعـه دردها و زخمهـا خیلـى زیـاد میشه
اونمـوقع دیـگه تمـوم چسـب زخمهـاى دنیـا هم فایـده نـداره ..
ایـنجـور وقـت ها یکـى بایـد باشـه
که بشینـه رو بـه روت
و به دروغ بگـه :
درسـت میشــه !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بیـزار از شهـریـورى که رفتـى
خستـه از تـوى لعنتـى ِ بـى فکـر !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
رو بـه اتـمام است ایـن شهـریـور لعنتـى
و پاییـز ارام ارام به زنـدگى مان سـرک میکشـد
داغ همـه چیـز تــازه میشـود
رفتـنت
نبـودنـت
تنهـایـى ها جلـوه ى بیشتـرى پیـدا میکننـد
خـاطـرات عـذابـت میدهنـد
و قـدم زدن بـرایـت کابـوس میشـود !
بـاران میبـارد
بـــاد مـى وزد
صـداى کسـى در ذهنـم میپیچـد
که مـدام تکـرار میکنـد
ایـن نیـز بگـذرد ..
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بـى تـو
ایـن روزهـا
از گلـویـم پاییـن نمیـرود !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
رفتــــ
و سالهـاست اینجـا زنـى پشـت پنجـره پـوسیـده اسـت !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بیــا ایـن بـار به جـاى گـریه لبخنــد بزنیـم
یا نــه بلنـد بلنـد بخنـدیـم
بخنـدیـم به زخـماى روى تنـمون
به غصــه هاى همیشگـى
به مشـکلات خیلـى بـزرگ
به تـرافیـک هاى کـلافه کننـده ى تهــران
به سـردردهـاى بى خـودى
به اون هـواپیـمایـى که عصـر پـریـد و عـزیزتـرینمون تـوش بـود
به رفتـنهـاى بـى خـداحافـظى
به خیلـى چیـزا
بعضـى وقتـا مجبـوریـم به زنـدگى ِ مسخـره مون بلنـد بلنـد بخنـدیـم !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
مضطــربـم
همچـون زنــى مشکـوک به ســـرطان
که جـواب ازمـایشـش ساعـاتـى دیــگر مشخـص میشـود ..
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
فـرار میکنـم از خـودم !
از تمـام حـسهایـى که سالهـاست ازارم میـدهـند
از خـاطـرات
و ایـن ذهـن لعنتـى ام
به دنبـال ارامـش نـداشتـه ام میگـردم
به دنبـال زنـدگى ِ ابـى یا سبـزى که هـرگز ندیـده ام
در ایـن سیـاهى که گیـر افتـاده ام
هیـچ چیـز و هیـچ کس پیـدا نیسـت
گـویا من زنـدگـى را از دسـت داده ام !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بـایـد خـودم را سـرگـرم کنـم
بایـد از فکـر کــردن به تـو فـرار کنـم
هـر روز که از خــواب بیـدار میشـوم
تکـرار میکنـم فـــرامـوشت کـرده ام !
و خـودم میـدانـم ان لحظـه احمـق تـریـن زن جهـانم
ظـرف هاى انبـاشتـه شـده ى دیشـب را میشـورم
و همـزمـان سعـى میکنـم با خـاطراتـمان نیـز همیـن کار را کنـم
امـا کـاش همـه چیـز به سـادگى ظـرف شستـن بـود !
ظـرف ها تمـام میشـود
و تـو هنـوز بـى پـــــروا در ذهنـم پـرســه میـزنـى ..
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
دراز میکشـم رو تخـت
خیـره میشـم به سقـف
و فکـر میکنـم به اینـکه
چـرا دیـگه قـرصهـا هـم نمیتـونـن کارى کنـن !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بایـد ایـن لاک هـاى قرمـز را دور بـریزم
مـوهایـم را کوتـاه کنـم
عکسهـــا را بسـوزانـم
بعـد گـوشـه تریـن گـوشـه ى اتـاق بنشینـم
و با خـودم فکـر کنـم
حالا با ایـن خـاطرات چه میتـوانـم بکنـم !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
_ بـرمیگـرده ؟
+ نــــه
_ پس چـرا هنـوز منتظـرشى ؟
+ چـون تنهـا کاریـه که میتـونـم بکنـم !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
بـدهـکاریـم بـه هـم !
عکسـى دو نفـــره در قـابـى چـوبـى
..
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
_ چــرا ؟
+ چـرا چـى ؟؟
_ چشمـات یـه چیـز میـگه ولـى حـرفات یـه چیـز دیـگه ست ! چــرا ؟
+ اینطـور نیست ..
_ دیـگه حـرفات به دردم نمیخـورن !
هیـــس ..
بـذار چشمـات حـرف بزنـن !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
تنهــا شـدم
وقتـى هیشکـى نبـود دستـامو بگیـره
اغـوشى هم نبـود هـق هـق هامو خفـه کنـه
یا حتـى یه تـاکســى بگیـره تا از دنیـــا دورم کنـه !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
درون مـن شهـریست
پــــر از ادمهـاى افســرده !
.
.
امضـــا : خـانـوم ى
