رفتــــ

رفتــــ

و سالهـاست اینجـا زنـى پشـت پنجـره پـوسیـده اسـت !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

لبخنــد

بیــا ایـن بـار به جـاى گـریه لبخنــد بزنیـم

یا نــه بلنـد بلنـد بخنـدیـم

بخنـدیـم به زخـماى روى تنـمون

به غصــه هاى همیشگـى

به مشـکلات خیلـى بـزرگ

به تـرافیـک هاى کـلافه کننـده ى تهــران

به سـردردهـاى بى خـودى

به اون هـواپیـمایـى که عصـر پـریـد و عـزیزتـرینمون تـوش بـود

به رفتـنهـاى بـى خـداحافـظى

به خیلـى چیـزا

بعضـى وقتـا مجبـوریـم به زنـدگى ِ مسخـره مون بلنـد بلنـد بخنـدیـم !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

مضطـربـم

مضطــربـم

همچـون زنــى مشکـوک به ســـرطان

که جـواب ازمـایشـش ساعـاتـى دیــگر مشخـص میشـود ..

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

زنـدگى

فـرار میکنـم از خـودم !

از تمـام حـسهایـى که سالهـاست ازارم میـدهـند

از خـاطـرات

و ایـن ذهـن لعنتـى ام

به دنبـال ارامـش نـداشتـه ام میگـردم

به دنبـال زنـدگى ِ ابـى یا سبـزى که هـرگز ندیـده ام

در ایـن سیـاهى که گیـر افتـاده ام

هیـچ چیـز و هیـچ کس پیـدا نیسـت

گـویا من زنـدگـى را از دسـت داده ام !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

تــو

بـایـد خـودم را سـرگـرم کنـم

بایـد از فکـر کــردن به تـو فـرار کنـم

هـر روز که از خــواب بیـدار میشـوم

تکـرار میکنـم فـــرامـوشت کـرده ام !

و خـودم میـدانـم ان لحظـه احمـق تـریـن زن جهـانم

ظـرف هاى انبـاشتـه شـده ى دیشـب را میشـورم

و همـزمـان سعـى میکنـم با خـاطراتـمان نیـز همیـن کار را کنـم

امـا کـاش همـه چیـز به سـادگى ظـرف شستـن بـود !

ظـرف ها تمـام میشـود

و تـو هنـوز بـى پـــــروا در ذهنـم پـرســه میـزنـى ..

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

یه روز خوب

پ.ن : امـامـزاده صالـح خـوشـرنـگ ؛)

سیـگار

تـو سیـگار میکشـى

مــن دود میشــــوم !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

او

او

 مـرا دوسـت نـداشـت ..

همیـن !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

قرصهـا

دراز میکشـم رو تخـت

خیـره میشـم به سقـف

و فکـر میکنـم به اینـکه

چـرا دیـگه قـرصهـا هـم نمیتـونـن کارى کنـن !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

خاطـرات

بایـد ایـن لاک هـاى قرمـز را دور بـریزم

مـوهایـم را کوتـاه کنـم

عکسهـــا را بسـوزانـم

بعـد گـوشـه تریـن گـوشـه ى اتـاق بنشینـم

و با خـودم فکـر کنـم 

حالا با ایـن خـاطرات چه میتـوانـم بکنـم !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

عـکس دو نفـره

بـدهـکاریـم بـه هـم !

عکسـى دو نفـــره در قـابـى چـوبـى

..

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

تنهـا شـدم

تنهــا شـدم

وقتـى هیشکـى نبـود دستـامو بگیـره

اغـوشى هم نبـود هـق هـق هامو خفـه کنـه

یا حتـى یه تـاکســى بگیـره تا از دنیـــا دورم کنـه !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

درون مــن

درون مـن شهـریست

                                     پــــر از ادمهـاى افســرده !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

چــرا

نفهمیـدم

نفهمیـدم که ایـن همه بى حـوصلگـى از کجـا میـاد 

چـرا اون کتـاب قشنـگه رو نصفـه خـونـدم

و اون یـکى رو هنـوز شـروع نکـردم 

چـرا انقـدر از مـوهـاى فـرفرى ُ بلنـدم بـدم میـاد

و حتـى یــادم نیست اخـرین بار کى شونـه شون کــردم

یا چـرا شـکلاتا مثـل همیشـه خـوشمـزه نیستـن

و از خـریدنشـون اصـلا ذوق نمیکنـم

چـرا ایـن لاک قـرمـزه انقـدر بـد رنـگ شـده

و دیـگه دوستـش نـدارم

چـرا اون ادمـه دیـگه انـلایـن نمیشـه

و نمیشینـه تا صبـح واسـم از چیـزاى قشنـگ بگـه

چـرا وسـط اون فیلـم قشنـگه شـارژ لپ تـاپ تمـوم میشـه

و شـارژرش خیلـى دوره

چـرا دیـگه با دو تـا فنجـون قهـوه منتظـرت نمیشینـم

و

تـــو چـرا نمیـاى ؟؟

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

غـربـت

بـا خـودم احسـاس غـربت میکنـم

حتـى ایـن دختـر کــز کـرده ى کـنج اتـاق را نمیشنـاسم !

چشمـانم را روى هـم میفشـارم

بایـد به دنبـال نشـانى بـگردم

سنــدى

مـدرکى

چیـزى که ثابت کنـد میشـود مثل روزهـاى اول شـد

مگـر میشود ادمى تـا ایـن حـد از خـودش فاصـله بگیـرد ؟

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

شــب ُ دوسـت دارم

شبـــ ُ دوســت دارم ..

وقتی با یه عـــالمه تـــاریکی میـــاد

اون لبخنـــد مصنـــوعی رو از لبـــت برمیـــداره

دری که تمـــام روز به روی خاطـــرات بستی رو بـــاز میکنــه

آدمی که هـــزار بار سعی کردی فـــراموشش کنی رو میـــاره جلـــوی چشــمت

حســـرت دوســـت دارم های نگفتـــه رو دوبـــاره میـــذاره روی دلـــت

بهـــت اجـــازه ی انفجـــار میــده

باعـــث میشـــه بغـــض گلــوت خفـــه ت نکنــه

و اون همـــه دلتنـــگی رو بـــالا بیـــاری

شبـــ ُ دوســـت دارم ..

چـــون نمیـــذاره تظاهـــر کنــم

و آدمی باشـــم که نیستـــم

ازم نمیپـــرسه چتـــه ؟

دلیـــل گریـــه ها و بی قـــراری هامو نمیخـــواد

پـــر از سکـــوته

پـــر از تــاریکی

یــادم میــده صبـــور باشــم

کنـــار بیـــام

کنـــار بـذارم

شبـــ ُ دوســـت دارم ..

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

به روى خـودم نیـاوردم

از خـــواب بیـــدار شـدم

پـرده ها را کنـار کشیـدم

چـاى دم کــردم

پشـت میـز نشستـم و شـروع به خـوانـدن کتـاب مورد عـلاقـه ام کــردم

اصـلا به روى خـودم نیـاوردم که نیستـى

که دیشـب گـریه کــردم

و الان چشمهـایم چقـدر پف کـرده است ..

به روى خـودم نیـاوردم !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

جـا مانـده ام

مـن

در کـوچـه اى , جـایـى

از زنـدگـى جــا مـانـده ام !!

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

شـب

مـن از انتهـاى یـک شــب بـى انتهـا بـرایـت میگـویـم !

از سکــوتـــش .. تــــرسش .. غـــربتــش ..

از تمـــامِ اشکــــ هایی کــه بی صــدا شد

از صـــدای بــــــاد در سـوز و سـرمای ایــن شبـــــــــ

از شیـــشه های خیـــس و بــاران خــورده

از مــــن

از تـــــــو

از دلتنــگی

از کــوچه های بی انتهـــا و اتــوبان های بــن بســـت

از رویاهـای دختــــرانه ام

ایــن شبـــــــ پـــر است از خــالی و مــــن هـمچــنان بیهــــوده در رویــاهایــم پـــرسه میـــزنــم !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى

پ.ن : ایـن نـوشتـه قـدیـمى و مـربـوط به زمستـان سال گـذشتـه اسـت :)

مــن

کمـى دنبـالـم بگــرد

[ مـــن ] همیـن حــوالـى ام !

.

.

امضـــا : خـانـوم ى